Calcificatie is de procedure waarmee uw lichaam calcium in uw botten afzet om de botdichtheid te verhogen en uw botten te verharden. Verkalking kan echter plaatsvinden in zacht weefsel en organen, resulterend in verharding van de weefsels door de aanwezigheid van calcium en het veroorzaken van medische problemen. De Harvard Women's Health Watch-nieuwsbrief van maart 2010 vermeldt verschillende factoren die verkalking initiëren, maar meldt dat onderzoekers geen verband hebben gevonden tussen hoge inname van calcium en de verkalking van de meeste zachte weefsels.
Oorzaken van de calcificatie
Verkalking van zacht weefsel lijkt de methode te zijn waarmee het lichaam een inwendige wond herstelt. Verkalking vormt zich meestal in weefsels die zijn blootgesteld aan verwonding, chirurgie, bestraling, infectie of cysten. Het Linus Pauling Institute stelt dat vitamine D-toxiciteit een verhoging van de serumcalciumspiegels veroorzaakt, wat na verloop van tijd kan leiden tot calcificatie van het hart en de nieren. Volgens een studie uit 2008 gepubliceerd in het "Clinical Journal of the American Society of Nephrology" lopen patiënten met chronische nieraandoeningen het risico van aderverkalking.
Soft Tissue Calcification
Tal van zachte weefsels in het lichaam zijn vatbaar voor verkalking en de meeste calcificaties zijn meestal asymptomatisch. Borstweefselverkalking is een veelvoorkomend verschijnsel dat voorkomt bij ongeveer de helft van de vrouwen ouder dan 50 jaar. Aangezien echter geen tekenen de verkalking van borstweefsels vergezellen, kan een routinematige mammografie calciumafzettingen diagnosticeren. Borst-arteriële calcificaties, ook onthuld door mammografie, verhogen het risico op hartaandoeningen. Verkalking van de kransslagaders en hersenslagaders verhoogt het risico op hartziekten en beroertes. Bovendien kan verkalking pijnlijke gewrichten, longziekte en de vorming van nierstenen veroorzaken.
Calcium-inname en calcificatie
Een onderzoek dat in het decembernummer van het Journal of Bone and Mineral Research van december 2010 werd gepubliceerd, vond geen enkele correlatie tussen calciuminname en de prevalentie van abdominale aorta-calcificatie. Bovendien bleek uit een studie op basis van het verhoogde risico op hartziekten als gevolg van vasculaire calcificatie en gemeld in het tijdschrift "Circulation" dat het innemen van calcium- en vitamine D-supplementen het risico op hartaandoeningen bij postmenopauzale vrouwen niet deed toenemen of verminderen. Evenzo lijkt er volgens de California Medical Center geen verband te bestaan tussen calciuminname en calcificatie van het borstweefsel.
Milk-Alkali-syndroom
De Harvard Women's Health Watch-nieuwsbrief citeert een studie waarin werd aangetoond dat een inname van meer dan 2000 mg calciumsupplementen resulteerde in symptomen van het melk-alkalisyndroom. Calcificaties van het hoornvlies, de longen en de lymfeklieren, naast hoge bloedcalciumspiegels en nierdisfunctie, zijn symptomen van dit syndroom. Vrouwen die grote hoeveelheden calcium in de vorm van supplementen en antacida nemen, samen met vitamine D-supplementen om de calciumabsorptie te verhogen, lopen mogelijk het risico van het melk-alkalisyndroom. Wees voorzichtig tijdens het gebruik van supplementen en zorg ervoor dat de inname niet hoger is dan de aanbevolen hoeveelheid voor uw leeftijd en geslacht.
