Creativiteit kan losjes worden beschreven als de toepassing van nieuwe oplossingen en mogelijkheden voor een bepaald aspect van menselijke inspanningen. Creativiteit is gemakkelijk te identificeren, maar is notoir moeilijk te meten. Gewapend met de nieuwste generatie hersenkunsttechnologieën hebben neurowetenschappers echter echt winst gemaakt door te isoleren waar creativiteit in de hersenen leeft. Veel delen van het brein beïnvloeden de creativiteit en, verrassend genoeg, net zo belangrijk zijn de delen van het brein die niet actief zijn tijdens creatief mijmering.
Links Brain en Right Brain
Linkshandige personen zijn eerder dansers, artiesten en schrijvers dan rechtshandige mensen. Photo Credit: amanaimagesRF / amana images / Getty Images In het verleden beweerden onderzoekers dat creativiteit hoger was bij mensen die de juiste hersenkraker zijn. Bekend als hersenzalalisatie, beweert deze theorie dat de rechter hersenkwab hoger wordt geactiveerd bij linkshandige personen. Alles van uiteenlopend denken, artistieke strepen en snellere informatieverwerking werd toegeschreven aan zogenaamde denkers van het rechter brein.
Hedendaagse onderzoekers zoals Rita Carter, auteur van 'Mapping the Mind', geloven dat belangrijker voor de creatieve drive het niveau van communicatie tussen de twee hersenkwabben is. Het corpus callosum, het deel van de hersenen dat de twee lobben verbindt, is dikker in diameter bij mensen die hoog scoren op creativiteitstests. Hoe dikker het corpus callosum, hoe efficiënter de hersenen hun activiteiten synchroniseren. Dit idee, voor het eerst gepubliceerd in 1988 door Joseph en Glenda Bogen in het tijdschrift voor Psychiatrische Klinieken in Noord-Amerika, heeft steeds meer steun gekregen van de recente hersenweergave-technologie. Met andere woorden, creativiteit wordt versterkt door een groter gebruik van de hele hersenen.
De rol van Norepinephrine
Een deel van het vinden van een nieuwe oplossing betekent het vergeten van oude manieren van denken. Fotocredit: Oko_SwanOmurphy / iStock / Getty Images Creativiteit wordt niet alleen bepaald door hersen-lateralisatie. Dr. Kenneth M. Heilman, hoogleraar neurologie aan de Universiteit van Florida, merkt op dat tijdens het creatieve denken de neurotransmitter norepinephrine sterk wordt verminderd. Norepinephrine wordt geassocieerd met het langdurig ophalen van geheugen, dus de reductie tijdens creatief denken helpt de hersenen om te vergeten wat het al weet. Op deze manier zullen nieuwe verbindingen en nieuwe ideeën sneller ontdekt worden.
Onderdrukking van kritisch denken
Een andere verrassende ontdekking over de wetenschap van creativiteit werd gedaan door onderzoekers Charles Limb en Allen Braud, die scans van hersenscans op jazzmuzikanten uitvoerden. Terwijl de muzikanten spontane composities maakten, werden verschillende hogere hersenfuncties in de prefrontale cortex onderdrukt. Dit deel van de hersenen wordt geassocieerd met bewuste controle en zelfcontrole. Misschien is het idee van de volkspsychologie dat de 'criticus' tot zwijgen moet worden gebracht tijdens creatief denken, weerspiegeld in deze bevindingen. Limb en Braud melden ook dat de limbische centra van de hersenen niet gereguleerd zijn tijdens creatieve improvisatie, en neurologische ondersteuning bieden voor de rol van verhoogde emoties tijdens creatieve bezigheden.
Samengenomen suggereren deze neurologische bevindingen dat creativiteit wordt weerspiegeld in de hersenen als verhoogde lateralisatie, als een vermindering van kritisch denken en langetermijngeheugen en als verhoogde emotionaliteit.
