Calcium en magnesium spelen een sleutelrol in de ontwikkeling en het onderhoud van botten, samen met andere essentiële functies. Samen delen deze mineralen een relatie die complementair is en die, onder bepaalde voorwaarden, wedijvert. Inzicht in hun bijwerkingen is nuttig om te begrijpen hoe u deze mineralen individueel en collectief kunt gebruiken om de functies en algehele conditie van uw lichaam te optimaliseren.
Calcium en Magnesium: A Balancing Act
Magnesium is nodig om calcium te metaboliseren, dus het moet in voldoende hoeveelheden in uw lichaam aanwezig zijn. Gezien deze wederzijds afhankelijke relatie, is het van cruciaal belang om een juiste verhouding van beide mineralen te hebben om effectief te zijn. Als uw calciuminname hoog is, moet uw magnesiuminname evenredig worden aangepast. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid calcium en magnesium wijst op een verhouding van ongeveer 2,5 tot 1 tot 4 tot 1 calcium tot magnesium, afhankelijk van iemands leeftijd en geslacht.
Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheden Calcium en Magnesium
Vanaf 2014 is de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid of ADH voor magnesium 255 tot 265 milligram voor vrouwen en 330 tot 350 milligram voor mannen. De RDA voor calcium is 800 milligram voor vrouwen tot 50 jaar en 1.000 milligram voor vrouwen ouder dan 50 jaar. Calcium ADH voor min is 800 milligram. Deze aanbevelingen worden vastgesteld door de Food and Nutrition Board van het Institute of Medicine. Merk op dat u geen magnesium en calcium in hetzelfde supplement hoeft te nemen om uw lichaam calcium te laten opnemen. De mineralen moeten echter allemaal in voldoende hoeveelheden in het lichaam aanwezig zijn om het calcium te kunnen gebruiken.
Bijwerkingen: Te weinig, Te veel calcium
Volgens de National Institutes of Health kan een consistent tekort aan calcium in de loop van de tijd leiden tot osteoporose, resulterend in broze of poreuze botten of osteomalacie, resulterend in zachte botten. Bij kinderen wordt osteomalacie rachitis genoemd. Omgekeerd kan te veel calcium in het bloed, een aandoening die hypercalciëmie wordt genoemd, de nierfuncties negatief beïnvloeden. Symptomen van hypercalciëmie zijn onder meer een gevoel van gevoelloosheid / tintelingen in de vingers, convulsies, braken, constipatie, kramp van de spieren, een abnormaal hartritme, lethargie, slechte eetlust, aanhoudende dorst en vermoeidheid. Volgens het Micronutrient Information Center van het Linus Pauling Institute zijn er geen gevallen van hypercalciëmie gedocumenteerd die kunnen worden veroorzaakt door inname via de voeding, alleen door inname van calciumsupplementen.
Bijwerkingen: Te weinig, te veel magnesium
Hoewel zeldzaam, volgens de National Institutes of Health, kan een ernstige magnesiumtekort leiden tot verminderde eetlust, misselijkheid, braken, vermoeidheid, spierspasmen / trillen en persoonlijkheidsveranderingen. Een ernstige magnesiumtekort kan ook leiden tot lage calciumspiegels in het bloed, een aandoening die hypocalciëmie wordt genoemd, evenals lage kaliumspiegels in het bloed, een aandoening die hypokaliëmie wordt genoemd. Aan het andere uiterste is het eerste teken van te veel magnesium in het systeem diarree. Progressieve tekenen van overmatig magnesium zijn veranderingen in de mentale toestand, met name verwarring; misselijkheid; verlies van eetlust; zwakheid; moeite met ademhalen; buikkrampen; verlaagde bloeddruk, een aandoening die bekend staat als hypotensie; en een abnormaal hartritme. Net als calcium, wordt overmatig magnesium niet veroorzaakt door inname via de voeding, maar door de inname van aanvullend magnesium, inclusief laxeermiddelen en zuurremmende antacida.
