Natrium is een zeer belangrijke elektrolyt in het bloed; het helpt bij het behouden van voldoende bloedvolume. In het lichaam is meer natrium buiten de cellen dan binnen, omdat de celmembranen niet vrij doorlatend zijn. Lage natriumspiegels in het bloed kunnen een verminderde nierfunctie tot gevolg hebben en grotere natriumverliezen kunnen nierfalen tot gevolg hebben. De nierfunctie is afhankelijk van voldoende bloedvolume en -druk.
Natriumverordening
De natriumconcentratie in het bloed verandert afhankelijk van de omstandigheden die van invloed zijn op het lichaam. Wanneer het bloednatrium laag is, wordt aldosteron - een steroïdhormoon geproduceerd door de bijnieren - vrijgegeven om in de nieren te werken; in de nieren verhoogt aldosteron de natriumreabsorptie, wat leidt tot een verhoging van het natriumgehalte in het bloed. De inname van natrium in de voeding helpt ook om het normale natriumgehalte te herstellen. Wanneer natrium in het bloed wordt verhoogd, nemen ook het bloedvolume en de bloeddruk toe; als resultaat wordt meer bloed gefilterd en meer urine geproduceerd.
Lage nierfunctie
De nieren, zoals elk orgaan in het lichaam, hebben een constante toevoer van zuurstof nodig om goed te kunnen functioneren. Zuurstof wordt via het bloed getransporteerd; daarom moet de bloedstroom worden gehandhaafd om te zorgen voor voldoende zuurstoftoevoer naar de nieren. Het pompen van het hart resulteert in bloedstroming, maar zonder voldoende bloedvolume, zal de effectiviteit van het hart worden aangetast. Natrium is de belangrijkste elektrolyt die betrokken is bij het onderhoud van het bloedvolume; daarom zijn er voldoende natriumniveaus in het bloed nodig om de toevoer van zuurstof naar de nieren te handhaven.
Symptomen geassocieerd met natriumarmoede
Als u een laag natriumgehalte heeft, kunt u een verandering in de mentale toestand ervaren, zoals verwarring, hallucinatie en verminderd bewustzijn. Wanneer het bloednatrium erg laag is, kan dit resulteren in coma of langdurig bewustzijnsverlies. Andere symptomen die kunnen worden geassocieerd met natriumarmoede in het bloed zijn vermoeidheid, verlies van eetlust, misselijkheid, braken, hoofdpijn, spierzwakte en krampen.
Evaluatie van nierfunctie
Een bloedtest kan worden gedaan om de functie van de nieren te evalueren; het bloed wordt gecontroleerd op niveaus van bloedureumstikstof, of BUN, en creatinine. Wanneer de nierfunctie verminderd is, zijn BUN en creatinine verhoogd; de verhouding tussen BUN en creatinine kan ook nuttig zijn bij het bepalen van de oorzaak van nierstoornissen. De urine kan ook worden geanalyseerd op samenstelling; de urine is meer geconcentreerd wanneer de nierfunctie verminderd is. Omdat een verhoogde natriumuitscheiding door de nieren kan leiden tot een laag natriumgehalte in het bloed, kan onderzoek naar de urine voor natriumconcentratie ook nuttig zijn.
