Monoglyceriden en diglyceriden zijn levensmiddelenadditieven die gewoonlijk worden gebruikt om ingrediënten te combineren die vetten bevatten met die welke water bevatten, twee soorten ingrediënten die gewoonlijk niet goed combineren. Voedselproducenten gebruiken ze meestal om de houdbaarheid van een product te verlengen. Ze zijn deels gemaakt van vetzuren en lijken op triglyceriden, het overheersende vet in voedsel volgens de Harvard School of Public Health, behalve dat ze eerder als emulgators dan als lipiden worden geclassificeerd.
Trans Fats
Trandvetten uit dierlijke, plantaardige of door de mens gemaakte bronnen kunnen het risico op tal van ziekten vergroten. Fotocredit: David De Lossy / Photodisc / Getty Images Volgens geregistreerde diëtiste Mary Beth Sodus van het Medial Center van de Universiteit van Maryland, zijn transvetten geassocieerd met een verhoogd risico op tal van ziekten, waaronder hartaandoeningen, beroertes en diabetes. Ze bevorderen ontstekingen en obesitas; LDL- of slechte cholesterolwaarden verhogen; en lagere HDL, of goede cholesterolwaarden. Mono- en diglyceriden zijn gedeeltelijk samengesteld uit vetzuren en kunnen transvetten bevatten, hetzij in een laboratorium of, als ze uit een dierlijke of plantaardige bron komen, wanneer ze worden blootgesteld aan hitte voor verwerking tot verpakt en klaargemaakt voedsel.
FDA-etikettering
Zorg ervoor dat u voedseletiketten leest. Photo Credit: Ryan McVay / Photodisc / Getty Images In 2006 begon de Amerikaanse Food and Drug Administration met het vereiste dat alle voedselproducenten het transvetgehalte van voedsel op het etiket vermelden. Deze wet is van toepassing op lipiden, zoals triglyceriden, maar niet op emulgatoren zoals mono- en diglyceriden. Daarom, hoewel mono- en diglyceriden transvetzuren kunnen bevatten, vallen ze niet onder deze etiketteringsvereisten. Dit betekent dat een voedingsmiddel kan worden geëtiketteerd als "0% transvet" en toch nog transvetzuren uit mono- en diglyceriden bevat.
Andere additieven
Geharde palmolie vormt transvetten en wordt gebruikt bij de productie van mono- en diglyceriden. Foto Krediet: Stockbyte / Stockbyte / Getty Images Veel verschillende chemicaliën kunnen worden gebruikt bij de productie van mono- en diglyceriden die nog steeds in het eindproduct aanwezig zijn. Een van de meest voorkomende hiervan is geharde palmolie, of palmolie blootgesteld aan waterstof en hoge temperaturen, een proces dat transvetten vormt. Andere mogelijke verbindingen die worden toegevoegd bij het maken van mono- en diglyceriden zijn nikkel, wijnsteenzuur, synthetisch melkzuur, ricinusvetzuren en natriumhydroxide, die elk een eigen gezondheidsrisico kunnen vormen. Helaas is er onvoldoende onderzoek gedaan naar de mogelijke gevaren voor de gezondheid van deze verbindingen.
Voedingsmiddelen met mono- en diglyceriden
De minst gezonde voedingsmiddelen bevatten meestal mono- en diglyceriden. Photo Credit: Comstock Images / Comstock / Getty Images Mono- en diglyceriden worden meestal aangetroffen in verpakte en bereide voedingsmiddelen. Bovendien zijn de verpakte en bereide voedingsmiddelen die vaak mono- en diglyceriden bevatten enkele van de minst gezonde voedingsproducten op de markt, inclusief gebak, frisdranken, snoep, kauwgom, slagroom, ijs, margarine en bakvet.
