Nachtmerries en nachtmerries komen vaak voor bij kleine kinderen, maar nachttrillingen komen zelden voor. Nachttrillingen kunnen wel of geen reden voor medische bezorgdheid zijn, maar ouders moeten de symptomen opmerken en een arts raadplegen. Sommige soorten nachttrillingen zullen verdwijnen als het kind ouder wordt of mogelijk verband houdt met een ander type slaapstoornis.
Kenmerken van een nachttrilling
Tremors zijn onwillekeurige en plotselinge bewegingen van de handen, voeten, gezicht of een ander lichaamsdeel. Tremors komen normaal gesproken niet voor tijdens de slaap, maar als ze dat wel doen, kunnen kinderen midden in de nacht onwillekeurig trillen of schokken. Kinderen die extreme stress of vermoeidheid ervaren, zijn meer geneigd een nachttrilling te ervaren omdat hun gedeeltelijk ontwikkelde zenuwstelsel op deze aandoeningen reageert. Milde, onvrijwillige beweging van armen en benen kan voorkomen in het eerste derde deel van het slapen en is normaal. Meer uitgesproken trillingen kunnen op elk moment in de nacht optreden en het kind kan al dan niet wakker worden.
Oorzaken van trillingen
Bepaalde antidepressiva en narcotische medicijnen die vlak voor het slapengaan worden ingenomen, kunnen tijdens de slaap tot gevolg hebben dat de ledematen en het lichaam worden geschud. Naast medicatie kan stress het centrale zenuwstelsel tijdens de slaap overmatig stimuleren, wat resulteert in trillen of trillen. De meest voorkomende bewegingsstoornis is echter een essentiële tremor, veroorzaakt door een neurologische aandoening. Meer zeldzame maar ernstige aandoeningen die tremoren veroorzaken zijn epilepsie, de ziekte van Parkinson en de ziekte van Huntington.
Slaapproblemen
Soms veroorzaakt een slaapstoornis symptomen die lijken op een tremor. Aandoeningen zoals slaapapneu of Rapid Eye Movement, of REM, gedragsstoornis kunnen bij het inslapen trillen, schokken of plotselinge schokken veroorzaken, en kinderen vertonen deze het meest in het eerste derde deel van de nacht. REM-gedragsstoornis veroorzaakt abnormale ledematenbewegingen vergelijkbaar met een tremor als gevolg van levendige, actieve dromen. Een medische professional kan helpen bepalen of een slaaponderzoek kan helpen om de aandoening verder te diagnosticeren.
Diagnose van nachttremor
Artsen kunnen verschillende soorten diagnostische tests gebruiken om de oorzaak van de beving te bepalen. Een bloedtest kan schildklierproblemen uitsluiten als oorzaak van tremor. Gecomputeriseerde tomografiescans en magnetische resonantiebeeldvorming stellen medische professionals in staat om de hersenen te bekijken en de werking van het zenuwstelsel te evalueren.
Behandeling
Therapie voor tremoren bij volwassenen kan bestaan uit voorgeschreven medicatie, psychotherapie of diepe hersenstimulatie. Geneesmiddelen variëren van bètablokkers, zoals propranolol of nadolol, tot anticonvulsieve geneesmiddelen, zoals primidon. Diagnose en behandeling bij kinderen kunnen verschillen, omdat ze nog steeds een zich ontwikkelend centraal zenuwstelsel hebben en bepaalde medicijnen of procedures ongewenste bijwerkingen hebben. Naarmate het centrale zenuwstelsel van het kind ouder wordt, worden soms nachttrillingen minder frequent of verdwijnen ze.
