De kopbal in voetbal kan een prachtig wapen zijn, wanneer een speler zoals de voormalige middenklasse Zinedine Zidane of de Amerikaan Abby Wambach springt en draait als een zalm om contact te maken met de bal en te scoren. Voetbal is de enige sport die het hoofd gebruikt als een manier om de bal vooruit te schieten. Gezien de delicaatheid van het menselijk brein, rijst de vraag of de techniek van koppen eigenlijk veilig is voor spelers. Tientallen sportwetenschappers, kinderartsen en neurologen worstelen met de kwestie van de mogelijke gevaren van het leiden van voetballen.
Betekenis
Een speler leidt de bal gemiddeld zes tot twaalf keer per wedstrijd, meldt neurologische chirurg Alejandro M. Spiotta van de Cleveland Clinic en collega's in een artikel uit 2011, "Heading in Soccer: Dangerous Play?", Gepubliceerd in het tijdschrift "Neurosurgery. " Wanneer u trainingssessies toevoegt, kan de gemiddelde speler duizenden headers in een carrière uitvoeren. Terwijl atleten in Amerikaans voetbal, boksen en hockey een plotselinge impact of contact met het hoofd riskeren, kunnen voetbalsporters problemen ondervinden van een minder gewelddadige actie, maar één speelde vrij vaak.
hersenschudding
Hoofdverwondingen bij voetbal zijn vaak hersenschuddingen, die niet ontstaan door doelbewust de bal te richten, maar door een speler die botst met een andere speler, de grond of een doelpaal. Dit komt omdat zelfs een volledig opgeblazen bal die met 70 mph reist niet zo hard en schadelijk is als bijvoorbeeld de elleboog van een andere speler. Toch komt 12,6 procent van de hersenschuddingen voort uit het balpen, volgens een onderzoek in Spiotta's literatuuronderzoek. Hij meldt dat een tweede studie van voetbalspelers uit de VS geen gevallen van hersenschudding van doelgerichte richting vond; hersenschuddingen ontstonden alleen door per ongeluk door een snelbewegende bal in het hoofd te worden geslagen.
Contact met letsel
Contact blessures, andere dan hersenschudding, kunnen een risico zijn voor spelers die aan de bal gaan, meldt arts Chris Koutures van de Council on Sports Medicine en Fitness en mede-onderzoekers in een artikel uit 2010 in 'Pediatrics'. Een speler die het voetbal leidt, vooral als hij springt in de lucht, wordt tijdelijk weerloos. De elleboog van een verdediger kan in het hoofd vallen, of de kopspeler kan worden geactiveerd of geschopt als hij terugkeert naar de grond. Nekspierspanning kan ook het gevolg zijn van het richten van de bal.
Lange-termijn schade
De zorg van Spiotta en andere wetenschappers is of schade op de lange termijn kan voortvloeien uit het leiden van de bal, ondanks een gebrek aan duidelijk acuut letsel of een hersenschudding. Corticale atrofie, een degeneratieve hersenziekte die progressieve achteruitgang van het gezichtsvermogen veroorzaakt, kan een risico zijn. Een andere is chronische traumatische encefalopathie, een degeneratieve ziekte gevonden in worstelen, voetbal en hockey atleten blootgesteld aan meerdere hersenschudding die leidt tot geheugenverlies en agressie. Spiotta somt twee gevallen op van sterfgevallen in verband met rubriek, waarbij de Engelse speler Jeffrey Astle en Algeria's Hocine Gacemia betrokken zijn. In beide gevallen speelden hersenschuddingen en koppen een rol. Verder speelde Astle in de jaren zestig en zeventig. Leren ballen van die tijd absorbeerden water en werden zwaarder en mogelijk schadelijker voor het hoofd, de nek en de wervelkolom wanneer ze op weg waren. Moderne synthetische ballen vermijden dit risico.
