Een fitnessbeoordeling door een personal trainer voorafgaand aan het aanbieden van trainingsservices kan vervelend en onnodig lijken, maar het is van cruciaal belang. De resultaten geven de huidige gezondheids- en fitnessstatus van een persoon aan en trainers gebruiken deze resultaten om een geschikt fitnessprogramma voor het individu te ontwerpen. De resultaten bieden ook een baseline waarmee trainers de voortgang op de weg kunnen meten.
Vital Signs
Bloeddruk is de maat van de druk op de wanden van bloedvaten terwijl het hart het bloed rond het lichaam pompt. Te veel druk belast de slagaders en verhoogt het risico op een hartaanval en beroerte. Bloeddruk wordt meestal gemeten met een standaard manchet.
De hartslag is een maat voor hoe vaak het hart in een minuut klopt. Het is een indicator van fysieke fitheid, omdat de hartslag afneemt naarmate het hart sterker wordt. De hartfrequentie wordt meestal gemeten met metingen tijdens en na een korte cardiovasculaire oefening, zoals een test van één minuut.
Deze twee metingen samen geven de trainer een beter beeld van de cardiovasculaire gezondheid van de cliënt. In sommige gevallen zullen de resultaten de trainer wijzen op een mogelijk probleem. In dat geval kan toestemming van een arts vereist zijn.
Cardiorespiratoire gezondheid
De meest geldige maat voor de capaciteit van het cardiorespiratoire systeem is VO2 max of het gebruik van zuurstof door de spieren tijdens inspanning. Dit wordt het best gemeten in een laboratorium, maar ook veldtesten kunnen worden gebruikt; hun voordelen zijn onder meer goedkoop, minder tijdrovend en gemakkelijker toe te dienen. Voorbeelden van veldtesten zijn een loop van 1 mijl, een wandeling van 1 mijl en de YMCA-test. Resultaten van deze tests kunnen worden gebruikt om VO2 max te schatten, maar zijn geen vervanging voor directe meting van deze waarde.
Lichaamssamenstelling en singelmetingen
Veel mensen investeren in persoonlijke trainingsdiensten om de maatregelen voor lichaamssamenstelling te verbeteren. Deze omvatten lichaamsgewicht, gewoonlijk gewicht genoemd; lichaamsvetpercentage, of de hoeveelheid lichaamsmassa die is samengesteld uit vetweefsel; en body mass index, of BMI, een maat voor lichaamsvet gebaseerd op lengte en gewicht.
Om lichaamsvet te meten, neemt een trainer huidplooimetingen in specifieke delen van het lichaam en registreert de gegevens. Vervolgens kan hij een grafiek gebruiken om het percentage lichaamsvet en de BMI te bepalen en op basis van die resultaten doelen voor de cliënt vast te stellen.
In combinatie met lichaamsgewicht hebben mensen de neiging om zich te concentreren op metingen van de buikomtrek als maatstaf voor vooruitgang in een persoonlijk trainingsprogramma. Dit kan relevant zijn voor zowel vetverlies als spiergroei. De basismetingsites zijn over het algemeen consistent over het geslacht en omvatten de nek, schouders, borst, bovenarm, taille, heup, dij en kuit.
Spieruithoudingsvermogen
Het spieruithoudingsvermogen is een maat voor hoe vaak de spieren zich in de loop van de tijd herhaaldelijk kunnen uitzetten en samentrekken. Net als bij cardiovasculaire uithoudingsvermogen is het een maat voor het uithoudingsvermogen. Er zijn veel verschillende soorten tests gebruikt om het uithoudingsvermogen van de spieren te bepalen. Tests kunnen het bankdrukken van een vooraf bepaald gewicht bij een bepaalde cadans gedurende een bepaalde tijd inhouden. Of cliënten kunnen worden gevraagd om zoveel mogelijk herhalingen van pull-ups, push-ups, legpresss of crunches in één minuut te doen.
Flexibiliteit
Flexibiliteit is het bewegingsbereik rond een verbinding. De meest standaard test van flexibiliteit in een persoonlijke trainingsomgeving is de sit and reach-test, die lage rug- en heupflexibiliteit evalueert. Tests kunnen worden uitgevoerd om de flexibiliteit van andere gewrichten te meten, waaronder de schouder, enkel, heup en wervelkolom.
