Het brein legt een enorme hoeveelheid middelen in het vermogen om spraak te spreken en te begrijpen. Deze bronnen hebben te maken met het beheren van informatie over duizenden woorden en de constructie van syntaxis in combinatie met de structuren waarmee kinderen geluiden herkennen en hun mond kunnen laten spreken. Soms zijn er echter problemen die zich in deze hersengebieden voordoen en dit kan problemen veroorzaken bij het leren lezen.
Taalsysteem
Het taalsysteem van de hersenen is een complex geheel van structuren dat verschillende vaardigheden vergemakkelijkt, waaronder de kracht om te spreken, lezen, schrijven en nieuwe informatie te verwerven. Het wordt bestuurd door een netwerk van neuronen, gespecialiseerde hersencellen die gedachten en gevoelens produceren. Dit netwerk vindt plaats in de twee hersenhelften van de hersenen, die voornamelijk de cortex en de witte stof omvatten. De witte massa bevat miljarden vezels die verbindingen bieden tussen verschillende delen van de cortex. Deze relaties zijn een integraal onderdeel van de taal, maar de manier waarop ze zich voordoen is nog relatief onbekend.
Brain Hemispheres
De twee helften van de hersenen zijn niet precies homoloog aan elkaar. De term "hersenzalalisatie" wordt gebruikt om naar dit fenomeen te verwijzen. Elk halfrond heeft functionele specialisaties waarvan de neurale mechanismen zich in een specifieke helft van de hersenen bevinden. Spraak- en taalvaardigheid zijn bijzonder gespecialiseerd. In de 19e eeuw identificeerden zowel Paul Broca, een Franse neurochirurg als de Duitse neuroloog Carl Wernicke gebieden in de linker hemisfeer van de hersenen die de taal beheersen.
misvattingen
Het is een algemeen wetenschappelijk aforisme dat linkshandige mensen de rechterkant van hun brein gebruiken om taal te verwerken. Ongeveer 70 procent van de linkshandigen gebruikt echter nog steeds de linkerkant van hun hersenen in vergelijking met bijna 95 procent van de rechtshandige personen. Dit kan zijn omdat de linker hemisfeer sneller werkt en timing absoluut een integraal onderdeel is van de juiste formatie van woorden en geluiden en het begrijpen van grammaticale regels. De resterende 30 procent van de linkshandige personen hebben rechterhersenhelft of symmetrische taalprocessen.
aandoeningen
Volgens professor psychologie en medisch onderwijs Chris McManus, auteur van het boek "Rechterhand, linkerhand" van het University College London, bepalen de genen die de handigheid bepalen ook de ontwikkeling van de taalcentra van de hersenen. Deze link heeft sommige wetenschappers ertoe gebracht te theoretiseren dat er een verband kan bestaan tussen handigheid en taalgerelateerde stoornissen.
Een onderzoek uit 2010, gepubliceerd door het tijdschrift "Human Molecular Genetics" door onderzoekers van de Universiteit van Oxford, vond een verband tussen een variant van een gen genaamd PCSK6 en relatieve handvaardigheid bij kinderen met leesproblemen. Degenen die de varianten droegen waren veel beter geschoold met de ene hand vergeleken met de ander dan degenen die de variant niet hadden; met andere woorden, ze gaven de voorkeur aan één hand. Van het eiwit dat door PCSK6 wordt geproduceerd, is bekend dat het een interactie aangaat met een ander eiwit dat NODAL wordt genoemd en dat een sleutelrol speelt bij het vaststellen van de links-rechts asymmetrie vroeg in de embryonale ontwikkeling.
Betekenis
Handedness zelf dicteert niet de doeltreffendheid van de ontwikkeling van taalvaardigheid. In veel opzichten kunnen rechts- en linkshandigen erg op elkaar lijken. Statistieken tonen echter aan dat linkshandigen meer kans hebben om leerstoornissen, zoals dyslexie in hun jeugd, te ontwikkelen naast vele andere stoornissen. Linkshandigen, vooral diegenen die een sterke neiging tot de linkerhand vertonen, hebben meer kans op een afwijkende of unieke hersenanatomie die verschilt van de gebruikelijke dominantie van de linkerhersenhelft, dus hebben ze de neiging een groter risico te lopen op verstoringen van de normale functies.
