Het verlies van spieren na een periode van afwezigheid van training wordt detraining genoemd, volgens de National Strength and Conditioning Association. Detraining-effecten treden op als de frequentie, het volume of de duur van de normale training aanzienlijk wordt verminderd. De omvang en het tijdsverloop van krachtverlies hangen af van je trainingsachtergrond, maar Wilmore en Costill beweren dat detrainingeffecten zich op vier gebieden voordoen.
Spierkracht en kracht
Wilmore en Costill melden dat verliezen in spierkracht meestal niet optreden binnen de eerste vier weken na detraining. Deze auteurs citeren verschillende onderzoeken die consequent vergelijkbare pre- en postteststerkte rapporteren bij sporters die gedurende een maand of langer gewond of aangetast zijn geweest. Vermogen, aan de andere kant, is gemeld aanzienlijk te verminderen binnen een week na detraining en blijft afnemen naarmate de tijd vordert.
Muscle Endurance
Volgens Wilmore en Costill komen verliezen in spieruithoudingsvermogen veel sneller voor dan kracht. Een periode van slechts twee weken detraining kan leiden tot verlies van de prestaties van het spieruithoudingsvermogen. Uithoudingsvermogen is gerelateerd aan maximale zuurstofopname, het vermogen om grote hoeveelheden zuurstof te gebruiken tijdens het trainen, en opgeslagen glycogeengehalte, dat het lichaam gebruikt voor energie. Detraining kan resulteren in aanzienlijke dalingen van deze beide. Verder resulteert detraining in een verhoogde lactaatconcentratie in het bloed, wat eerder vermoeidheid tijdens het trainen veroorzaakt.
Snelheid, behendigheid en flexibiliteit
Snelheid en behendigheid worden minder beïnvloed door training, volgens Wilmore en Costill, en dus niet wezenlijk beïnvloed door detraining. Een zekere mate van snelheid en behendigheid zal lijden als ongetraind, maar Wilmore en Costill rapporteren dat deze vaardigheden gemakkelijker kunnen worden behouden. Flexibiliteit ondervindt veel sneller de gevolgen van detraining. Zelfs korte perioden van inactiviteit zullen resulteren in stijve spieren en gewrichten.
Cardiovasculaire uithoudingsvermogen
Wilmore en Costill zeggen dat het hart op dezelfde manier wordt blootgesteld aan training en detraining als skeletspieren. Met 20 dagen volledige bedrust melden Wilmore en Costill dat atleten verhoogde hartfrequenties hebben getoond, verminderde slagvolumes, verminderde cardiale output en verminderd maximaal zuurstofverbruik. Deze effecten zijn ook gemeld in perioden van zelfs minder tijd.
Het herwinnen van aanpassingen
Gelukkig krijgt het lichaam sneller positieve aanpassingen van de training dan het verliest. Herstel na een periode van detraining staat bekend als herscholing en wordt grotendeels beïnvloed door hoe actief je was voorafgaand aan detraining en hoe lang de periode van detraining was. Na slechts twee weken herscholing kunnen atleten de niveaus naderen waar ze zich bevonden vóór de detraining. Wilmore en Costill suggereren dat als detraining noodzakelijk is vanwege een blessure of ziekte, sporters creatief moeten zijn en manieren moeten vinden om mobiel en actief te blijven op welke manier dan ook. Dit zal de nadelige effecten van langdurige rust aanzienlijk beperken.
