Als het vinden van een haar in uw eten uw idee is van een eetramp, kan een recente wetenschappelijke bevinding u in de volledige paniekmodus duwen als het gaat om ongewenste spullen in uw oogst. Het blijkt dat we allemaal op microscopisch kleine stukken plastic neerkomen die zijn vrijgegeven door een onwaarschijnlijke boosdoener: fleecekleding.
Volgens NPR, kleine stukjes plastic (bekend als "microplastics") schuur van fleece vesten, jassen, truien en jassen en zijn gevonden in alles, van tafelzout tot vis tot gewassen.
FWx meldt dat we alleen al in zeevruchten meer dan 11.000 stukjes microscopisch plastic per jaar binnenkrijgen. En volgens een studie van 2011 in Environmental Science and Technology, is 85 procent van al het menselijk puin dat op stranden wordt aangetroffen feitelijk een opeenstapeling van microplastics.
Naast de dagelijkse microscopische uitscheiding komen vezels voornamelijk via wasgoed in onze omgeving. NPR meldt dat toen wetenschappers waskleding testten waarvan bekend was dat ze microvezels afwerpen, elk kledingstuk tot twee gram microvezels afstoot - een verontrustende hoeveelheid van slechts één kledingstuk dat door één wasbeurt gaat.
Deze vezels worden vervolgens uitgewassen als de wasmachine leeg raakt en belandt in de oceanen (en dus de vis) en in het drinkwater en wordt op velden (en dus gewassen) gespoten die we vervolgens kunnen inslikken.
"Ik twijfel er niet aan dat elke keer als ik oesters en mosselen eet, ik minstens één microvezel eet," vertelde ecoloog Chelsea Rochman, die microplastics bestudeert in mariene habitats, aan NPR. "Ik zie stof in de lucht en we inhaleren dat. De vraag is, op welk punt wordt het een probleem? "
De vraag van Rochman is nog niet beantwoord. Hoewel het onmiskenbaar is dat we deze microplastics dagelijks gebruiken, zijn de langetermijneffecten op micro-organismen voor mens en dier grotendeels onbekend.
NPR meldt dat bedrijven zoals Patagonië, die kleding produceert die microplastics produceert, samenwerken met onderzoeksgroepen om erachter te komen hoe slecht deze materialen zijn voor de gezondheid van mens en dier en hun effecten op de lange termijn.
Gregg Broodish, oprichter en directeur van de non-profit Adventurers and Scientists for Conservation, vertelde NPR: "Er is geen bewezen causaal verband met gezondheidskwesties, maar ik wil niet de komende 50 jaar doorbrengen met eten en dan leren dat ik het niet zou moeten doen. ben geweest."
Dus zijn we voorbestemd om de rest van ons leven eten te geven met wat ongewenste plastic kruiden? Nou, Weishish wijst erop dat er dingen zijn die we kunnen doen om hier een verschil te maken - namelijk dat we minder vaak onze kleren wassen.
"Het is duidelijk dat ik mijn jasje zal wassen als een kind het opraapt," vertelde Halsish aan NPR, "maar niet als ik het eenmaal droeg. Het is belangrijk wat individuen doen. Ik hoop dat dat niet verdwaalt. "
Gaat u zonder een paar wasbeurten om niet te gaan zonder een paar deeltjes plastic in ons ontbijt? We kunnen achter dat compromis komen.
Wat denk je?
Zal dit je doen nadenken over het kopen van fleece? Hoe blijf je op de hoogte van wat er in je eten zit? Zou je bepaalde voedingsmiddelen vermijden om microplastics te vermijden? Gelooft u dat ze slecht zijn voor onze gezondheid? Laat het ons weten in de comments.
