Uitleg over de basisstructuur en -functie van het darmkanaal en zijn verband met de hersenen helpt bij het verduidelijken van de meerdere mogelijke oorzaken van IBS. Risico's van het ontwikkelen van IBS hebben zowel betrekking op genetica (natuur) als op omgeving (opvoeding). Een gezonde levensstijl is belangrijk.
Anatomie en fysiologie
De darm bevat een tweede "brein" in de voering. Beide hersenen zijn afkomstig van dezelfde weefsels (neuraal weefsel) tijdens de groei in het vroege leven. De darmhersenen maken deel uit van het autonome zenuwstelsel (ANS) en zijn verantwoordelijk voor bepaalde automatische functies, zoals darmcontracties en operaties, ademhaling en hartslag.
Er is een verbinding tussen hersenen en darm. Beide hersenen bevatten vergelijkbare zenuwcellen en chemische boodschappers. Ze verbinden zich via het ruggenmerg, twee vaguszenuwen en via chemische boodschappers die door het lichaam reizen (bijv. Serotonine en norepinefrine). Beide hersenen staan in voortdurende onderlinge communicatie en zijn zowel onafhankelijk als onderling afhankelijk. De hersenen beïnvloeden de darm en de darm beïnvloedt de hersenen.
De darm is een zesde zintuig. We 'voelen' de wereld waarin we leven - onze omgeving - door middel van zintuigen als aanraking. De darm heeft een groter oppervlak dan dat van een voetbalveld, waardoor het zich verhoudt tot en voelt wat we inslikken en inslikken.
De darm verplaatst de inhoud langs peristaltiek. GI-samentrekkingen zijn complex en geordend. Peristaltiek is ook bekend als beweeglijkheid.
De darm is normaal doorlaatbaar. Het maakt het mogelijk materialen door te laten, zowel naar binnen als naar buiten. Het gehele GI-kanaal is bekleed met een enkele laag cellen (het epitheel), de belangrijkste barrière tussen de omgeving (wat wordt er geconsumeerd en ingenomen) en het lichaam. Voorbij de celwand is een diepere laag met bloedvaten die meer dan de helft van het lymfoïde weefsel van het lichaam en chemische boodschappers bevatten. Alles wat deze diepere laag bereikt, heeft toegang tot en beïnvloedt het hele lichaam. De rol van de celvoering is om adequaat te controleren wat moet worden toegestaan om door te gaan naar de diepere laag (zoals voedingsstoffen) of uit te blijven (potentiële bedreigingen).
De normale functie van het maagdarmkanaal en de algehele gezondheid zijn afhankelijk van het darmmicrobioom. De darm is geladen met vele soorten bacteriën en bevat ook schimmels, virussen en protozoa. Het microbioom wordt beïnvloed door genetica, voeding, stress, infectie en drugs.
Oorzaken van IBS
De mogelijke onderliggende oorzaken van IBS zijn divers en worden niet volledig begrepen.
Darmfunctiestoornis omvat verhoogde sensatie, abnormale samentrekkingen (motiliteit of peristaltiek) en verhoogde permeabiliteit ("leaky gut") resulterend in een verstoorde immuunfunctie, ontsteking en activatie van de chemische boodschapper van de darm.
Darmproblemen in de darm zijn dysbiose of bacteriële overgroei in de dunne darm (SIBO).
Voedselvergiftiging of bacteriële gastro-enteritis kan IBS-PI / IBS-D veroorzaken door auto-immune peristaltische dysfunctie van de dunne darm en daaropvolgende SIBO. Hoewel minstens de helft zich over meerdere jaren zal herstellen, kan IBS worden gereactiveerd of verergerd door terugkerende voedselvergiftiging.
Malabsorptie van galzuren kan IBS-D-symptomen veroorzaken.
Enzymtekorten of -remming kan malabsorptie van lactose, fructose en sucrose veroorzaken.
Dieet beïnvloedt het microbioom voor beter of slechter. Gluten (tarwe, gerst en rogge) en bepaalde slecht opgenomen koolhydraten kunnen IBS-symptomen veroorzaken of daaraan bijdragen.
Bepaalde medicijnen en behandelingen kunnen IBS-symptomen veroorzaken (bijvoorbeeld ijzer, opioïden en metformine).
Een disfunctie van de hersenen-darmverbinding kan resulteren in verhoogd centraal zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) sensorische verwerking van darm- en lichamelijke gewaarwordingen, pijn en symptomen. Dit wordt 'centrale sensitisatie' genoemd. Dit proces verklaart waarom de meeste patiënten met IBS ook andere functionele GI-stoornissen (FGID's) en lichamelijke pijnstoornissen hebben, zoals fibromyalgie en chronische hoofdpijn. Naar analogie zijn lichaam en darm een radiozendtoren die reageert op de omgeving met gevoelens, die onbewust worden verzonden naar een radio in de hersenen. Gevoelens worden verwerkt en vervolgens uitgezonden als pijn en symptomen. Wanneer centrale sensitisatie aanwezig is, wordt de volumeregelaar helemaal naar boven gedraaid. Stress (inclusief stressfactoren uit het vroege leven zoals fysieke mishandeling), emotionele stress (angst en depressie) en negatieve cognitie (geheugen en gedachten) kan de centrale sensitisatie verhogen en pijn en symptomen versterken.
De vergroting van de buik (uitzetting) die gewoonlijk optreedt bij een opgeblazen gevoel, wordt niet veroorzaakt door een abnormale hoeveelheid gas in de darmen. Integendeel, de uitzetting wordt veroorzaakt door een paradoxale reactie op prikkels in de darm (zoals eten en ontlasting in de dikke darm) die resulteert in diafragmatische samentrekking (afdaling) en ontspanning van de bovenste buikwand.
Risico's
Hoewel genetica (de natuur) een rol kan spelen bij de vatbaarheid voor IBS, kunnen bepaalde omgevingsfactoren (koestering) de vatbaarheid geven voor de ontwikkeling, trigger, verergering of bestendiging van IBS. Deze omvatten ongunstige stress in het vroege leven (met name seksueel, fysiek en / of emotioneel misbruik en maternale deprivatie), psychische problemen, antibiotica (systemisch), bepaalde medicijnen en voedselvergiftiging (bacteriële gastro-enteritis).
het voorkomen
Bacteriële voedselvergiftiging moet worden vermeden, evenals onnodige systemische (opgenomen) antibiotica en bepaalde medicijnen. Een gezonde levensstijl - inclusief dieet, beweging, slaap en stress management - is belangrijk.
