Het diagnosticeren van kinderen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder kan moeilijk zijn, afhankelijk van de leeftijd van het kind. De karakteristieke symptomen van de stoornis, onoplettendheid, hyperactief gedrag en impulsiviteit zijn normatiever bij jonge kinderen dan bij kinderen in de schoolgaande leeftijd. Er zijn echter al tekens in de peuterjaren die kunnen wijzen op de aanwezigheid van ADHD.
Korte aandachtsspanne
Peuters hebben de neiging om moeite te hebben met opletten gedurende langere perioden, maar peuters met ADHD hebben minder de neiging om een taak voor langere tijd op te nemen. Het vermogen om te focussen en zich te concentreren op zelfs een interessante taak is beperkt. Ongestructureerde activiteiten zijn bijzonder moeilijk, zoals het zelfstandig uitvoeren van een taak, maar zelfs bij gestructureerde activiteiten verliezen deze kinderen snel hun interesse en moeite om een bepaalde taak te voltooien. Naarmate kinderen ouder worden en naar school gaan, kan deze onoplettendheid zich voordoen als zorgeloze fouten, vergeetachtigheid, het verliezen van benodigdheden, het vermijden van moeilijke taken en het niet luisteren naar aanwijzingen.
Hyperactiviteit en slecht gedragsbeheersing
Peuters met ADHD zullen waarschijnlijk zeer veel energie hebben, constant in beweging. Ze kunnen wat onhandig zijn en vaak gewond raken omdat ze zo snel bewegen. Ze hebben de neiging zich niet bewust te zijn van en zich niet druk te maken over de verblijfplaats van hun ouders of verzorger, en vereisen constant toezicht om hun veiligheid te garanderen. Ze worstelen ook om stil te zitten, constant in beweging te willen zijn. Deze kinderen hebben meer kans op ernstige woedeaanvallen en moeite met het omgaan met andere kinderen. Hun problemen bij het reguleren en monitoren van hun gedrag maakt het voor deze kinderen moeilijk om vooruit te denken en op de juiste manier met andere kinderen om te gaan. De symptomen blijven hetzelfde als kinderen ouder worden, met kinderen die moeite hebben om op hun stoel te blijven zitten, hard rennen of buitensporig klimmen en moeite hebben met rustig spelen.
Impulsief gedrag
Hoewel de meeste jonge kinderen impulsief gedrag kunnen vertonen, hebben kinderen met ADHD de neiging om dat in een mate te doen die schadelijk kan zijn. Ze grijpen waarschijnlijk dingen van andere kinderen, slaan anderen of stelen zelfs. Hun impulsiviteit kan hen in gevaarlijke situaties brengen, zoals naar een drukke straat rennen of wegrennen van hun ouders in een grote winkel. Ze hebben de neiging om snel van de ene activiteit naar de andere te springen en iets nieuws te willen voordat de laatste activiteit zelfs is voltooid. Impulsiviteit kan gevaarlijk blijven bij oudere kinderen, of zich presenteren als problemen die wachten op een bocht en de gesprekken van anderen onderbreken.
Moeilijkheid bij diagnose
Het kan bijzonder moeilijk zijn om een kind te diagnosticeren dat jong is als 2 jaar oud met ADHD. Veel van de symptomen van de aandoening zijn normaal gedrag voor zo'n jong kind. De ernst en mate van verstoring kan echter aangeven dat er meer aan de hand is. Naarmate kinderen ouder worden en naar school gaan, hebben de symptomen van de aandoening de neiging om meer gedefinieerd te worden. Om de stoornis te diagnosticeren, moeten de symptomen in twee of meer instellingen aanwezig zijn, dus typisch schoolgedrag dat overeenkomt met het gedrag van het huishouden is een indicatie voor een probleem. Symptoompresentatie verandert met de leeftijd, dus kinderen moeten in de loop van de tijd nauwlettend worden gevolgd om te bepalen of een diagnose of interventie voor ADHD gerechtvaardigd is.
