Twee klieren in de nek, de schildklier en de bijschildklier genaamd, reguleren een aantal belangrijke functies in het lichaam. Hoewel het verschillende klieren met verschillende functies zijn, hebben beide een invloed op de calciumspiegels. Te veel schildkliermedicatie kan een aantal ernstige symptomen veroorzaken. Synthetische schildkliermedicijnen en calcium kunnen ook interageren.
De schildklier
De schildklier is een vlindervormige klier aan de voorkant van de nek. Schildkliercellen zijn de enige cellen in het lichaam die jodium kunnen opnemen; ze combineren het jodium met het aminozuur tyrosine om verschillende schildklierhormonen aan te maken die vervolgens in de bloedbaan vrijkomen. Deze hormonen regelen het metabolisme van het lichaam en worden verondersteld ook het calciummetabolisme te beïnvloeden. Wanneer de schildklier onvoldoende hoeveelheden schildklierhormonen afscheidt - een aandoening die hypothyreoïdie wordt genoemd - kan medicatie nodig zijn. Zonder medicatie kunnen zich andere problemen zoals osteoporose of botverzwakking ontwikkelen.
De parathyroïden
De bijschildklieren zijn vier erwtjes klieren op de schildklier. Deze kleine klieren scheiden een hormoon af dat helpt bij het reguleren van de balans van calcium en fosfor in het lichaam. Als de functie van de bijschildklier verstoord is, zoals in een aandoening die hyperparathyreoïdie wordt genoemd, stijgt het bloedcalcium. Botten kunnen calcium verliezen, het lichaam kan te veel calcium opnemen uit voedsel en de calciumspiegel in de urine kan toenemen, wat ook het risico op nierstenen verhoogt.
Schildkliermedicatie
Schildkliermedicatie kan nodig zijn voor sommige mensen met een lage schildklierfunctie of die hun schildklier operatief hebben verwijderd. Het medicijn vervangt de normale hormonen uitgescheiden door de schildklier. Hoewel schildkliermedicatie normaal geen hoge calciumwaarden veroorzaakt, merkt Drugs. Com op dat bij vrouwen langdurige therapie of hoge doses de mineraaldichtheid van de botten kunnen verlagen en resulteren in een hoger dan normaal serumcalcium.
Bijwerkingen en interacties
Te veel schildkliermedicatie kan gewichtsverlies, hitte-intolerantie, hoofdpijn en nervositeit veroorzaken. Bovendien kunnen cardiovasculaire problemen zoals een zeer hoge hartslag, hartfalen of een hartaanval, evenals misselijkheid, braken en buikkrampen optreden bij te veel schildkliermedicatie. Orale calciumsupplementen kunnen een interactie aangaan met levothyroxines, de synthetische hormonen die worden gebruikt om de schildklierhormonen van het lichaam te vervangen en de absorptie van deze medicijnen verminderen. Volgens MayoClinic.com moeten calciumsupplementen en medicijnen voor de schildklier met een tussenpoos van ten minste vier uur worden ingenomen.
Overwegingen en waarschuwingen
Schildkliermedicatie kan een aantal bijwerkingen veroorzaken. Het mag nooit worden gebruikt voor gewichtsverlies. Als u vermoedt dat u een schildklieraandoening heeft, of als u schildkliermedicatie gebruikt en vragen of opmerkingen hebt, neem dan contact op met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
