Om door je bloedbaan te bewegen, hebben cholesterol, vet en sommige eiwitten bepaalde dragers, lipoproteïnen genaamd, nodig. Cholesteroltesten meten vaak de hoeveelheid specifieke lipoproteïnen in het bloed en deze meting onthult indirect het cholesterolgehalte in uw bloed. Lipoproteïnen dragen echter ook andere stoffen naast cholesterol. Als u het verschil tussen twee lipoproteïnen, LDL en VLDL begrijpt, kunt u beter begrijpen welke cholesteroltests u ook ondergaat.
lipoproteïnen
Lipoproteïnen zijn deeltjes die het mogelijk maken dat vetoplosbare moleculen, zoals cholesterol en vet, door de waterige omgeving van uw bloedstroom kunnen bewegen. Lipoproteïnen bestaan volgens de Universiteit van Washington uit een kern van cholesterol en vet, omgeven door fosfolipiden en eiwitten. Deze structuur scheidt het onoplosbare kernmateriaal van de buitenomgeving. Lipoproteïnen worden gecategoriseerd afhankelijk van de hoeveelheid cholesterol en vetten die ze bevatten. Enkele voorbeelden van lipoproteïnen omvatten lipoproteïne met lage dichtheid of LDL en lipoproteïne met een zeer lage dichtheid of VLDL.
VLDL
Lipoproteïne met een zeer lage dichtheid, VLDL, wordt zelden vermeld op een cholesteroltest omdat het geen aanzienlijke hoeveelheden cholesterol bevat. In plaats daarvan is VLDL gevuld met triglyceriden, een vorm van vet die vaak wordt gezien in de bloedbaan, meldt Mayo Clinic. Door de VLDL-waarden in het bloed te meten, kunnen artsen dus indirect vaststellen hoeveel vet er in uw bloedstroom circuleert. Normale waarden voor VLDL in het bloed variëren van 5 tot 40 mg / dL
LDL
De term LDL, of lipoproteïne met lage dichtheid, is meer algemeen bekend dan VLDL. Niveaus van LDL, ook bekend als "slechte cholesterol", worden vaak gerapporteerd in een routine-cholesteroltest. In plaats van grote hoeveelheden triglyceriden te bevatten, heeft LDL een groot deel van het cholesterol in uw lichaam. LDL kan zich in het bloed ophopen en ziekte en complicaties veroorzaken. Voor mensen met een verhoogd risico op hartaandoeningen is een LDL-niveau van minder dan 100 mg / dL optimaal. FamilyDoctor.org zegt. Elke LDL-waarde tussen 100 en 129 mg / dL is bijna optimaal, terwijl 130 tot 159 als borderline hoog wordt bestempeld. Een LDL-waarde van 160 of hoger plaatst u in de categorie met een hoog risico.
Hoge VLDL- en LDL-niveaus
Hoge niveaus van VLDL en LDL correleren vaak met ziekte. Hoewel beide lipoproteïnen verschillende moleculen dragen, leiden hoge niveaus vaak tot hart- of vaatziekten. Hoge VLDL-niveaus worden vaak geassocieerd met coronaire hartziekte, een aandoening die wordt veroorzaakt door afsluiting van de bloedvaten die het hart van het hart voorzien. Coronaire hartziekte kan leiden tot hartaanvallen en beroertes, waarschuwt Mayo Clinic.
Hoge LDL-waarden betekenen meestal een hoog cholesterolgehalte. LDL-deeltjes kunnen zich opstapelen in de bloedbaan en vervolgens de wanden van de bloedvaten binnendringen. Eenmaal in de muren vormt LDL een plaque die ervoor zorgt dat de slagaders verharden en smaller worden. Dit wordt atherosclerose genoemd. Atherosclerose kan leiden tot een verhoging van de bloeddruk en hartziekten, volgens de Centers for Disease Control and Prevention.
