Nieuw onderzoek heeft aangetoond dat mensen die hun ervaringen op sociale media documenteren en delen, minder nauwkeurige herinneringen aan de feitelijke gebeurtenissen zelf vormen.
Je zou kunnen denken dat het delen van foto's van dat epische Coachella-feest of je jubileumdiner je geheugen jarenlang op gang zal brengen, volgens de wetenschap, documenteert elk moment van je leven je herinneringen aan levenservaringen op een belangrijke manier.
Onder leiding van Diana Tamir van Princeton University en gepubliceerd in het Journal of Experimental Social Psychology, de drie studies onderzocht hoe het nemen van foto's en video's met het doel ze te delen op social media invloed deelnemers plezier, betrokkenheid en het geheugen van die ervaringen.
Om dit te doen zij hadden de deelnemers kijken TED Talks (je weet wel, die super informatieve en boeiende video's over alles van guerrilla gardening in South Central LA om de verborgen kracht van glimlachen.) Werd een tweede groep gestuurd self-rondleidingen op een Stanford University campus kerk. Allen kregen de opdracht om hun ervaringen op verschillende manieren vast te leggen: foto's maken of aantekeningen maken van het evenement, het evenement opnemen maar het niet opslaan, het evenement delen op sociale media of gewoon intern reflecteren. Deelnemers werden gevraagd naar hun plezier in de ervaring en de mate van hun focus. Ze werden ook ondervraagd over hun herinnering aan het evenement.
Terwijl de bevindingen gesneden social media slap als het gaat om in-the-moment genot (degenen die hun ervaringen delen via social media hen niet genieten van meer of minder en werden op dezelfde wijze bezig), werd het geheugen van de deelnemers onvolgroeide, zoals ze uitgevoerd 10 procent slechter op geheugentests.
Omdat degenen die foto's maken of notities schrijven zonder de intentie om ze te delen, dezelfde resultaten hebben voortgebracht, beweren onderzoekers dat sociale media niet helemaal de schuld is. Het was de handeling van het externaliseren van ervaringen - het reproduceren op welke manier dan ook - die mensen van de oorspronkelijke ervaring afleidde.
Volgens Time magazine zijn deze bevindingen geworteld in onderzoek naar transactief geheugen - hoe we informatie verdelen en opslaan. Er is interne opslag, wat in wezen is wat we besluiten te onthouden, en externe opslag, wat we elders opslaan. Pre-internetdagen, interne opslag was iemands geest en extern werd geassocieerd met experts en boeken.
Het kost natuurlijk moeite om externe informatie terug te halen op de dag, dus mensen moesten meer op hun interne geheugen vertrouwen. Maar toen kwam internet en toegang tot informatie werd zo simpel als het typen van woorden in een zoekmachine. Waarom zou ik intern zoveel informatie opslaan, als het zo gemakkelijk is om het met een muis uit te trekken, toch? Onderzoekers noemen dit het 'Google-effect'. En ja, de meesten van ons maken zich er schuldig aan. Hoewel we weten waar we deze overvloed aan externe informatie kunnen vinden die we nodig hebben, we verzuimen om het te absorberen.
Onderzoekers geloven dat hetzelfde met dit huidige onderzoek aan de hand is - het zijn niet alleen kennis en leuke feiten die we externaliseren - maar zelfs herinneringen aan verschillende ervaringen. Hoewel we misschien foto's hebben die deze ervaringen documenteren, kunnen de herinneringen tijdens het proces minder worden. Behoorlijk triest, toch?
Dit is niet de eerste overtreding van sociale media. Vanaf het bevorderen van narcisme, knoeien met persoonlijke relaties en een negatieve impact op jonge volwassenen te bevorderen FOMO, de angst voor het missen, het lijkt alsof je op social media is niet zonder tekortkomingen. Blijf daar gezond!
Wat denk je?
Heb je ontdekt dat het delen van je ervaringen op sociale media je geheugen beïnvloedt? Over het algemeen denk je dat sociale media meer een negatieve of positieve invloed op je leven heeft? Zal deze studie de manier veranderen waarop je je ervaringen documenteert?
