Lexotan is de handelsnaam voor het voorgeschreven medicijn bromazepam. Lexotan is geïndiceerd voor de behandeling van spanning, angst en opwinding. Het is een benzodiazepinegeneesmiddel dat de neurotransmitter GABA verhoogt, die op zijn beurt de activiteit in het centrale zenuwstelsel remt. Lexotan is in 2004 goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten en is uitgebreid bestudeerd in klinische onderzoeken en postmarketingonderzoek. Lexotan is in het algemeen veilig gebleken, terwijl het met mate werd ingenomen, maar het kan ook verschillende bijwerkingen geven, gaande van mild tot ernstig.
Veelvoorkomende en milde bijwerkingen
Het voorschrijvende label voor Lexotan stelt dat de meest voorkomende bijwerking die wordt ervaren, slaperigheid is, die optreedt bij ongeveer 32 procent van de patiënten. Lexotan is een depressivum voor het centrale zenuwstelsel, dus naast de verlichting van angst, moet slaperigheid worden verwacht als een mogelijke bijwerking. Verlies van evenwicht en duizeligheid zijn de andere meest voorkomende bijwerkingen, die voorkomen bij respectievelijk 13 en 7 procent van de patiënten. Andere milde bijwerkingen zijn gedragsstoornissen, spraakstoornissen, slapeloosheid en slaperigheid overdag, verwardheid, hoofdpijn, depressie, misselijkheid, braken, vermoeidheid, afgestompte emotionele respons en verminderde alertheid. De meeste vaak voorkomende bijwerkingen van Lexotan zijn dosisafhankelijk, met een gemiddelde dagelijkse dosis van ongeveer 24 mg. Indien ingenomen in hogere doses om ernstige angstverlichting te lenigen, dienen patiënten hun arts te raadplegen alvorens te gaan rijden of machines te bedienen.
Ernstige negatieve effecten
Volgens het voorschriftlabel voor Lexotan omvatten deze een zeer lage bloeddruk, geheugenverlies, visuscomplicaties, gestoorde lever- en nierfunctie, depressie, psychose, schizofrenie, lage ademhalingsfunctie en toevallen. Het internationale programma voor chemische veiligheid stelt ook dat bromazepam tijdens de zwangerschap ernstige negatieve gevolgen voor de foetus kan hebben en voor zuigelingen door borstvoeding. Pasgeborenen die worden blootgesteld aan bromazepam kunnen ademhalingsdepressie, slechte reflexen en lage lichaamstemperatuur ervaren. Foetussen die chronisch worden blootgesteld, kunnen worden geboren met geelzucht, of de vergeling van de huid en ogen, vanwege bromazepam dat overmatig bilirubine in de bloedbaan veroorzaakt. Bromazepam wordt ook uitgescheiden in de moedermelk, dus moeders moeten afzien van het gebruik van Lexotan als zij ervoor kiezen om borstvoeding te geven.
Afhankelijkheid en terugtrekking
Een van de ernstigere potentiële bijwerkingen van Lexotan is de mogelijkheid van afhankelijkheid en terugtrekking. Patiënten moeten hun arts raadplegen als ze meer dan de aanbevolen dosis gebruiken of als ze ernstige reboundangst hebben tussen de doses. Patiënten die afhankelijk worden, moeten hun medicatie in kleine stappen afbouwen om een terugval te voorkomen die kan leiden tot het nemen van nog grotere doses. Volgens Cano Health kunnen ontwenningsverschijnselen epileptische aanvallen, prikkelbaarheid, nervositeit, slapeloosheid, opwinding, tremoren, diarree, buikkrampen, braken, extreme angst en verwarring omvatten.
