De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi, die door tekenbeten op mensen wordt overgedragen. In de dagen of weken na een tekenbeet veroorzaakt de vroege ziekte van Lyme meestal huiduitslag en griepachtige symptomen. Onbehandelde, gevorderde of late stadium van de ziekte van Lyme kan leiden tot een aantal symptomen maanden of zelfs jaren na de initiële tekenbeet. Complicaties van vergevorderde lymeziekte hebben vaak invloed op de gewrichten, het zenuwstelsel en het hart.
Artritis
Artritis van de ziekte van Lyme kan worden behandeld met antibiotica. Fotocredit: Edi_Eco / iStock / Getty Images De auteurs van een artikel uit oktober 2007 in "The New England Journal of Medicine" merken op dat artritische symptomen de meest voorkomende symptomen zijn van de ziekte van Lyme in een later stadium. Gewrichtspijn en zwelling als gevolg van een voortgeschreden ziekte van Lyme hebben de neiging grote gewrichten zoals de knieën en heupen te treffen. Artritis geassocieerd met de ziekte van Lyme in een laat stadium is vaak slopend en ernstig maar kan in het algemeen worden behandeld met de juiste antibiotica.
Neurologische complicaties
Late stadium De ziekte van Lyme kan de hersenen zelf beïnvloeden. Fotocredit: Christopher Robbins / Digital Vision / Getty Images Tot 20 procent van de mensen met de ziekte van Lyme ervaart neurologische symptomen, volgens een recensieartikel uit juli 2008 in 'Geneeskunde en gezondheid'. Mensen met een vergevorderde ziekte van Lyme kunnen chronische gevoelloosheid en tintelingen in hun handen en voeten ontwikkelen door zenuwbeschadiging, een aandoening die bekend staat als perifere neuropathie. In zeldzame gevallen kan de ziekte van Lyme in een later stadium de hersenen zelf beïnvloeden en een aandoening veroorzaken die Lyme-encefalopathie wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer problemen met concentratie en kortetermijngeheugen. Lyme-encefalomyelitis is een andere zeldzame complicatie. Deze progressieve aandoening omvat de hersenen en het ruggenmerg en kan leiden tot slecht denken en moeite met lopen.
Hartcomplicaties
Hartcomplicaties kunnen vroeg na infectie optreden. Photo Credit: nebari / iStock / Getty Images Hart- of hart-gerelateerde complicaties treden vaak vroeg na infectie op. Bij mensen die geen behandeling met de ziekte van Lyme krijgen, kunnen de symptomen echter enkele maanden lang niet duidelijk worden. Ongeveer 5 procent van de mensen met de ziekte van Lyme krijgt hartklachten, meldt de auteur van een artikel uit november 2010 in 'Geneeskunde en gezondheid'. De ziekte van Lyme kan interfereren met de elektrische activiteit in het hart, wat leidt tot hartkloppingen, duizeligheid en flauwvallen. Ontsteking van de hartspier en de voering eromheen, bekend als myopericarditis, is ook een potentiële complicatie. Lyme myopericarditis kan op de borst ongemak en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken.
Behandeling
Praat met uw arts over het uitvoeren van een antibioticabehandeling. Photo Credit: Vstock LLC / VStock / Getty Images Gewrichts- en hartgerelateerde complicaties van de ziekte van Lyme reageren doorgaans goed op een behandeling met antibiotica. Voor mensen met de ziekte van Lyme zonder neurologische symptomen, antibiotische therapie met doxycycline (Doryx, Monodox), cefuroxim (Ceftin) of amoxicilline wordt aanbevolen door de Infectious Diseases Society of America. Doxycycline, ceftriaxon (Rocephin), cefotaxime (Claforan) en penicilline zijn antibioticumopties die worden aanbevolen voor mensen met complicaties van het zenuwstelsel, volgens IDSA en de American Academy of Neurology. Wanneer de symptomen van de ziekte van Lyme blijven bestaan ondanks een volledige kuur, wordt aanvullende antibiotische therapie niet aanbevolen, adviseert de IDSA.
