Claustrofobie is een angststoornis die wordt gekenmerkt door een irrationele angst voor ingesloten of kleine ruimtes, zegt de Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders. Een claustrofobische patiënt is niet bang om in gesloten ruimtes te zijn, maar de negatieve gevolgen van zijn verblijf op die plek. Sommige van deze gevreesde gevolgen kunnen beperking, beknelling en verstikking omvatten. Een claustrofobische patiënt kan een paniekaanval krijgen als hij wordt gedwongen zich in een kleine, afgesloten ruimte te bevinden.
Angst voor kleine plaatsen
De meeste gesloten ruimtes brengen een zekere mate van beknelling met zich mee. Sommige claustrofobiepatiënten zijn bang voor alle nauwe of kleine plaatsen, terwijl anderen slechts één bepaald soort plaats vrezen. De meest typische zijn auto's, treinen, vliegtuigen, liften, kleine kamers, kelders, grotten, drukke gebieden en tunnels. Claustrofobiepatiënten weigeren ook vaak dergelijke medische beeldvormingstests als MRI uit te voeren, waardoor ze gedurende een relatief lange tijd op een krappe plaats blijven. De angst voor beperking kan ervoor zorgen dat sommige claustrofobie angstig zijn voor bepaalde alledaagse situaties, zoals de stoel van de kapper, of in rijen wachten omdat ze de situatie als beperkend beschouwen.
Angst voor beperkte bewegingen
Veel claustrofobie zijn bang voor situaties waarin hun bewegingen beperkt zijn. Dit kan waar zijn, zelfs in een situatie waarin er veel ruimte rondom de persoon is. Een claustrofobiepatiënt is misschien bang voor achtbaanritten omdat hij niet in de stoel kan bewegen. Op dezelfde manier kan een claustrofobisch bang zijn voor menigten omdat de mensen daar hem beletten snel te rennen of te bewegen. Deze aandoening kan zo ernstig zijn dat een patiënt weigert een cast te dragen nadat ze een bot hebben gebroken.
Angst voor verstikking
Veel mensen die bang zijn om beperkt te blijven tot kleine plaatsen, zijn ook bang voor verstikking. Deze patiënten kunnen geloven dat er onvoldoende zuurstof is in de kamer waarin ze zich bevinden. Veel claustrofobie verwijdert kledingstukken tijdens paniekaanvallen, omdat ze denken dat dit het voor hen gemakkelijker zou maken om te ademen. Sommige claustrofobie kunnen niet duiken omdat ze bang zijn voor verstikking en duikmaskers kunnen verwijderen, zelfs als ze onder water zijn.
