HCG, of humaan choriongonadotrofine, is een medicijn dat wordt gegeven aan rijpe eicellen uit kunstmatig gestimuleerde eierstokken tijdens kunstmatige voortplantingstechnieken of ART-procedures. HCG wordt meestal 34 tot 36 uur vóór het ophalen van de eicel gegeven, aangezien afgifte meestal vanzelfsprekend plaatsvindt 36 uur na toediening, legt de University of Maryland Medical Center uit. HCG kan worden toegediend als een recombinant of een door een laboratorium vervaardigd geneesmiddel of als een injectie die is afgeleid van de urine van zwangere vrouwen. HCG in beide vormen kan bijwerkingen hebben.
Vaak voorkomende bijwerkingen
Sommige bijwerkingen van HCG zijn mild en vaak voorkomend. Deze omvatten hoofdpijn, prikkelbaarheid, pijnlijke borsten, milde vochtretentie en gewichtstoename en depressie. Hoewel deze symptomen meestal van korte duur zijn, moeten verergerende symptomen aan uw arts worden gemeld, omdat dit vroege tekenen van ovarieel hyperstimulatiesyndroom kunnen zijn. Pijn op de injectieplaats kan voorkomen; roodheid of zwelling moet aan uw arts worden gemeld.
Allergische reacties
Zoals met elk medicijn, kunnen allergische reacties optreden bij de eiwitten in HCG. Deze omvatten huiduitslag, netelroos, zwelling, kortademigheid, licht gevoel in het hoofd of instorten. Meld eventuele tekenen van allergie voor uw arts onmiddellijk.
Ovariële hyperstimulatie
De meest ernstige bijwerking van HCG wanneer het wordt gegeven om ei-afgifte in fertiliteitsprocedures te induceren, is de ontwikkeling van ovarieel hyperstimulatiesyndroom of OHSS. Ovariële hyperstimulatie treedt op wanneer een groot aantal follikels gerijpt is nadat HCG is gegeven. Sommige fertiliteitsklinieken geven geen HCG in een ART-cyclus als het oestradiolniveau boven een bepaald aantal ligt om OHSS te voorkomen. Anderen zullen geen embryo's overbrengen als OHSS aanwezig is, omdat de zwangerschap de hormoonspiegels nog hoger zal brengen.
Bijwerkingen van milde OHSS zijn lichte zwelling, buikklachten en gewichtstoename. Ernstiger bijwerkingen van OHSS zijn onder andere vloeibare derde afstand, wat betekent dat vloeistof uit de bloedsomloop wordt getrokken en in weefsels wordt geconcentreerd, wat een enorme zwelling veroorzaakt; mogelijk orgaanfalen door gebrek aan perfusie als gevolg van een verminderd bloedvolume; en problemen met bloedstolsels door te sterk geconcentreerd bloed, volgens de derdejaars medisch student van de geneeskunde van Harvard, S. Monica Soni en Gillian Lieberman, MD, van de Harvard Medical School. Er kan zich vocht ophopen in de longen, waardoor ademhalen moeilijk wordt. Misselijkheid, braken en diarree kunnen het droge bloedvolume verminderen. OHSS kan in zeldzame gevallen fataal zijn, stelt de Amerikaanse National Library of Medicine.
