Een amandelallergie, zoals alle voedselallergieën, wordt veroorzaakt door een immuunreactie tegen een eiwit dat in het voedsel wordt aangetroffen. Hoewel amandelen de minste allergieproblemen van alle noten lijken te veroorzaken, kun je een allergie ontwikkelen tegen de eiwitten die in de noot worden gevonden. Rauwe amandelallergie kan zich ontwikkelen als je de noot eet en je immuunsysteem zijn eiwitten als schadelijk bestempelt; de volgende keer dat je amandelen eet, herkent je lichaam snel het eiwit en triggert het een allergische reactie.
Immuun reactie
Je immuunsysteem is geëvolueerd om je te beschermen tegen vreemde deeltjes, zoals bacteriën, virussen en toxines. Wanneer je lichaam deze schadelijke deeltjes tegenkomt, werkt je immuunsysteem om deze indringers te vernietigen door ze te overspoelen met witte bloedcellen en ze te elimineren met antilichamen. Als reactie op een immuunreactie genereert uw lichaam moleculen die ontstekingen bevorderen om de binnenvallende deeltjes beter te zuiveren. Hoewel de meest typische immuunreactie wordt gegenereerd als reactie op schadelijke moleculen, kan uw immuunsysteem soms onschadelijke vreemde moleculen zoals eiwitten in voedsel als gevaarlijk beschouwen.
antilichamen
Antilichamen zijn effectieve bemiddelaars van immuniteit die een specifiek molecuul onder miljoenen andere moleculen herkennen. Je lichaam kan specifieke antilichamen tegen een vreemd molecuul genereren. Eenmaal gegenereerd binden antilichamen aan het molecuul, zoals een bacterieel toxine of een eiwit dat in het oppervlak van een microbe wordt aangetroffen, en helpen het deeltje te elimineren met behulp van witte bloedcellen of andere immuunmoleculen. Er zijn vijf klassen antilichamen, of immunoglobulines, die verschillen in hun acties. Het meest voorkomende type is het IgG dat wordt gegenereerd als reactie op microbiële infecties. Een andere klasse antilichamen, de IgE genaamd, wordt gegenereerd bij allergieën en als een reactie op parasitaire infecties.
IgE
IgE-antilichaam verschilt van andere klassen van antilichamen door het vermogen ervan om bepaalde witte bloedcellen te activeren, waaronder mestcellen, basofielen en eosinofielen. IgE zelf veroorzaakt geen allergie, maar de activering van mestcellen en de resulterende productie van immuunbemiddelaars veroorzaken een allergische reactie. Als je lichaam het amandel-eiwit als gevaarlijk bestempelt, genereert het een specifiek IgE-antilichaam ertegen. Het IgE bindt het eiwit en activeert mestcellen. Mestcellen beginnen moleculen af te scheiden die ontstekings- en allergiesymptomen produceren.
histamine
Een van de bemiddelaars die mestcellen afgeven, is histamine, een vasoactief molecuul dat de lokale bloedstroom, vasculaire permeabiliteit en contractie van glad spierweefsel verhoogt. Als je amandelen eet, kan je keel binnen enkele seconden opzwellen en ontstoken raken door deze histamine-acties in het weefsel rond je mond en keel. In ernstige gevallen kan de activering van de mestcel leiden tot systematische anafylaxis die wijdverspreide vasculaire permeabiliteit veroorzaakt, leidend tot een daling van de bloeddruk, luchtwegvernauwing en ademhalingsmoeilijkheden. Deze aandoening moet snel worden behandeld met een injectie met epinefrine en kan dodelijk zijn.
