Een van de ergste nachtmerries van een ouder is om erachter te komen dat uw kind betrokken is bij delinquent gedrag. In de Verenigde Staten is de jeugdcriminaliteit een van de hoogste in de geïndustrialiseerde wereld, volgens een publicatie van 2004 door het Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention. Historisch gezien werd van school en georganiseerde sporten gedacht dat ze kinderen met het risico op afwijkend gedrag een uitlaatklep voor hun agressie zouden kunnen geven, aldus een artikel uit 2007 in het Journal of Youth and Adolescence. Een onderzoek uit 2008 in Science Daily toont echter aan dat nieuw onderzoek kan bewijzen dat deze theorie niet accuraat is.
Trajecten naar achterstallig gedrag
Het OJJDP heeft drie verschillende trajecten uiteengezet die een kind kan volgen tot jeugdcriminaliteit. Het eerste pad begint vóór 12 jaar oud en begint met koppigheid wanneer wordt gevraagd om te voldoen aan de autoriteit. Dit gedrag neemt geleidelijk toe tot uitdagendheid, zoals weigeren om naar school te gaan. Een tweede pad begint vóór 15 jaar en begint met kleine daden van wangedrag, zoals schrijven op andermans eigendom. Dit gaat verder met schade aan eigendommen, zoals het inslaan van ramen en uiteindelijk escaleert tot ernstiger delinquentie. Het derde pad, dat geen leeftijdsgrenzen kent, begint met het feit dat je kind kleine daden van agressie vertoont, die zich geleidelijk ontwikkelt tot vechten en geweld.
Sport als een afschrikmiddel
In het Journal of Sports and Social Issues wordt in een artikel in 1982 het gebruik van sport als een afschrikmiddel tegen criminaliteit ooit gezien als 'een wondermiddel voor jeugdcriminaliteit'. Men dacht dat schoolsporten en georganiseerde recreatieve activiteiten karakter hebben opgebouwd, een uitlaatklep voor agressie, zorgde voor een gestructureerde omgeving en was een positief voorbeeld van sociaal aanvaardbaar gedrag. Uit evidence-based onderzoek blijkt echter dat de criminaliteit bij adolescenten nog steeds stijgt.
Bijdragende factoren
Veel schoolsporten bieden een arena voor aanvaardbaar geweld, zoals voetbal, hockey, basketbal en voetbal. Sport kan ook 'jock identity' bestendigen, waar het cool is om de meest ruige speler in het team te zijn. Studies, zoals die in het Journal of Youth and Adolescence, suggereren dat dit een risicofactor is voor geweld op straat. Zelfs als je kind betrokken is bij schoolsporten, als ze niet van school houdt, is ze meer geneigd betrokken te zijn bij delinquente activiteiten of risicovol gedrag. Een andere risicofactor voor delinquent gedrag is te veel deelname aan schoolsporten. Te veel betrokkenheid bij sport betekent minder tijd met het gezin.
Alternatieve activiteiten
Onderzoek toont aan dat het beste afschrikmiddel voor delinquent en predelinquent gedrag een balans is in het leven van uw kind. Gelijke hoeveelheden gezins- en kerktijd, samen met schoolactiviteiten, kunnen helpen roekeloos gedrag in toom te houden. Als delinquentie een groot probleem is, schrijf je je kind in bij minder conventionele soorten activiteiten, zoals een educatief buitenprogramma voor tieners met problemen. Deze activiteiten kunnen hem helpen om zijn identiteit te verbeteren en betere copingstrategieën te ontwikkelen.
