Uw body mass index, of BMI, vertegenwoordigt een schatting van uw lichaamsvet. BMI-weegschalen wegen u, net als elke andere schaal, en vragen u om uw lengte in te voeren. De schaal voert vervolgens een berekening uit die uw BMI berekent. BMI-schalen besparen u de extra stap van het raadplegen van een online calculator of het zelf berekenen van de maat. Met de schalen kunt u bepalen of u een gezond gewicht hebt voor uw lengte, maar niet het enige hulpmiddel dat u kunt gebruiken.
Wat is BMI?
Uw BMI is gelijk aan uw gewicht in kilogram gedeeld door uw lengte in vierkante meters. Bij Amerikaanse metingen wordt een conversiefactor gebruikt, dus de vergelijking luidt als volgt:
BMI = gewicht in pond / (hoogte in inches x hoogte in inches) x 703.
Een BMI-schaal heeft deze formule ingebed in zijn programmering. Nadat je je lengte hebt ingevoerd en op de weegschaal hebt gestapt om je gewicht te krijgen, doet het de wiskunde voor jou en onthult je je BMI.
Het resulterende nummer geeft inzicht in uw gezondheid op basis van uw gewicht. Een BMI lager dan 18,5 geeft aan dat je ondergewicht hebt. Een BMI van 18,5 tot 24,9 betekent dat uw gewicht geen gezondheidsrisico vormt. Een BMI van 25 tot 29,9 suggereert dat je te zwaar bent en een resultaat van 30 of hoger geeft aan dat je zwaarlijvig bent.
Voors en tegens van een BMI-schaal
Een BMI-schaal maakt het eenvoudig en handig om te bepalen waar u op de index valt. Als u weet wat uw BMI is, kunt u uw risico op ziekte met betrekking tot uw gewicht volgen, maar de meting is niet diagnostisch. Een hoge BMI geeft aan dat u baat zou hebben bij aanvullende gezondheidsonderzoeken van uw arts, zoals controle van het cholesterolgehalte en controle van de bloeddruk. Je BMI zelf bepalen is echter vrij eenvoudig, dus de extra kosten van een weegschaal met deze functie zijn mogelijk niet nodig.
Een BMI-schaal kan niet bepalen of uw gewicht voornamelijk uit vet of spieren bestaat. Extreem atletische mensen kunnen een overvloed aan spieren hebben, dus hun gewicht lijkt zwaar voor hun lengte en de schaal registreert een hoge BMI in het overgewichtbereik. Spier is een dichter weefsel dan lichaamsvet, wat de hogere BMI verklaart, maar deze overvloed aan spieren biedt niet dezelfde gezondheidsrisico's als een teveel aan vet.
Een normale BMI maakt je ook niet bewust van gezondheidsrisico's. Sommige mensen kunnen een normaal gewicht hebben en vallen in het gezonde BMI-bereik, maar hebben te veel lichaamsvet. Als uw lichaamssamenstelling 20 procent of meer vet is als een man of 30 procent of meer als een vrouw, loopt u mogelijk hetzelfde risico op ziekten, zoals hart- en vaatziekten en diabetes type 2, als iemand met overgewicht. Sedentaire mensen en oudere volwassenen lopen het risico overmatig dik te zijn, maar dan van een normaal gewicht en BMI - een aandoening die normaal gewichtsovergewicht wordt genoemd.
Andere manieren om lichaamsvet te meten
Een lichaamsvetschaal is een alternatief voor een BMI-schaal. Deze schalen maken gebruik van bio-elektrische impedantie om lichaamsvet directer te meten. Wanneer u op de metalen platen op deze weegschaal staat, wordt een lichte elektrische stroom door één been, over uw bekken en langs het andere been gestuurd. Vet is een slechtere geleider van elektriciteit dan magere massa, inclusief spieren, organen en botten. De schaal meet de weerstand die de elektrische stroom ondervindt bij het passeren van je lichaam, stopt die in een vergelijking en onthult een percentage lichaamsvet.
De schalen bieden wel een directe vetmassa - die niet beschikbaar is via BMI - maar ze zijn niet altijd nauwkeurig. Toen zes verschillende lichaamsvetschalen werden beoordeeld door Consumer Reports in 2016, onthulden ze onnauwkeurigheden tussen 21 en 34 procent. Om de meest nauwkeurige metingen te krijgen, gebruikt u een schaal van klinische kwaliteit - meestal te vinden in fitnesscentra en ziekenhuizen - voldoende gehydrateerd, urinaat voordat u op de weegschaal gaat staan en zorgt u ervoor dat uw voeten schoon en droog zijn.
De meest nauwkeurige manieren om uw lichaamsvet te bepalen, zijn andere directe maatregelen zoals huidplooi-remklauwtests, onderwaterweegschalen, een luchtverplaatsingstechniek of röntgenscans met botdichtheid. Deze methoden zijn meestal alleen beschikbaar in gezondheidscentra en klinische omgevingen en moeten worden uitgevoerd door een opgeleide professional. Omdat ze gespecialiseerde apparatuur vereisen, komen ze met een hoger prijskaartje dan het berekenen van uw BMI.
Gezonde veranderingen zijn belangrijker dan BMI
Als u wel in een BMI-weegschaal investeert om u te helpen uw gewicht te beheersen, erkent u de beperkingen ervan. Als u begint met een hoge BMI, kunt u proberen deze te verlagen met gezondere voedingskeuzes en meer beweging. Deze veranderingen dragen bij aan een betere gezondheid, zelfs als u geen enorme verandering in uw BMI ziet.
Verhoogde fysieke activiteit, bijvoorbeeld, kan uw hartgezondheid aanzienlijk verbeteren, ongeacht uw gewicht of BMI. Lichaamsbeweging kan er ook voor zorgen dat u spiermassa wint als u vet verliest, waardoor uw gewicht of uw BMI mogelijk niet drastisch verandert, maar het is nog steeds een verbetering van uw gezondheid. Kiezen voor gezond voedsel zoals volle granen, fruit, groenten en mager vlees - zelfs als je je calorie-inname niet verandert - kan andere markers van je gezondheid verbeteren, zoals bloeddruk en cholesterolgehalte in het bloed, zonder dat je met name je BMI verandert.
Als u werkt aan het verbeteren van uw gezondheid, onthoud dan dat BMI slechts één marker is - en een ruwe. Blijf goed eten en oefenen. Gebruik de manier waarop je je voelt en de verbeteringen in je conditie als bevestiging dat je goede dingen voor je lichaam doet.
